Hartverluchting

  Lieve Henk , Moederdag 2020 was de eerste zwaar beladen dag na je overlijden, naast al die andere dagen die al onnoemlijk zwaar waren zonder jou. Ik probeerde een glimlach op mijn gezicht te toveren toen de kleintjes hun zelfgemaakte knutselwerkjes aan me gaven en straalden van trots. Ze konden niet weten hoe de pijn door mijn aderen vloeide, hoe mijn keel werd dichtgesnoerd en ik van binnen verdronk van de niet gehuilde tranen. Moederdag, maar zonder jou. Moederdag, een dag waarop jij mij altijd duidelijk maakte hoe je me waardeerde als jouw vrouw, als de moeder van je kinderen, als je maatje, je geliefde en je beste vriendin. Jij haalde het beste in me naar boven, sterkte me in al mijn rollen en was mijn perfecte aanvulling. We waren zo’n goed team, jij en ik. En nu voelde ik me vleugellam. Moeder zijn kreeg in het afgelopen jaar een andere lading, een andere betekenis, een andere dimensie. Waar verantwoordelijkheden en taken bij ons eerlijk, krachtig en evenredig waren verdeel...