M💜ederdag

 



Lieve Henk,

Moederdag 2020 was de eerste zwaar beladen dag na je overlijden, naast al die andere dagen die al onnoemlijk zwaar waren zonder jou. Ik probeerde een glimlach op mijn gezicht te toveren toen de kleintjes hun zelfgemaakte knutselwerkjes aan me gaven en straalden van trots. Ze konden niet weten hoe de pijn door mijn aderen vloeide, hoe mijn keel werd dichtgesnoerd en ik van binnen verdronk van de niet gehuilde tranen. Moederdag, maar zonder jou. Moederdag, een dag waarop jij mij altijd duidelijk maakte hoe je me waardeerde als jouw vrouw, als de moeder van je kinderen, als je maatje, je geliefde en je beste vriendin. Jij haalde het beste in me naar boven, sterkte me in al mijn rollen en was mijn perfecte aanvulling. We waren zo’n goed team, jij en ik. En nu voelde ik me vleugellam.
Moeder zijn kreeg in het afgelopen jaar een andere lading, een andere betekenis, een andere dimensie. Waar verantwoordelijkheden en taken bij ons eerlijk, krachtig en evenredig waren verdeeld, rustten ze nu op mijn schouders. Waar zorgen samen gedeeld werden, beslissingen samen genomen werden, waar dromen samen gemaakt werden, lag dit nu allemaal ineens in mijn handen. Ik (jong)leer om al die ballen hoog te houden. Met harde tegenwind, storm en regen is dit een behoorlijke klus, maar met heel veel oefenen, de ballen laten vallen en weer oppakken, lukt het me steeds beter om dit tegelijkertijd te doen. Het lukt me ook steeds beter om mezelf momenten toe te staan dat het gewoon eventjes niet hoeft (te lukken). Want hoe hard ik ook oefen, hoe hard ik ook probeer….. ik kan geen mama en papa tegelijkertijd zijn.
Moederdag 2021….. een zwaar beladen dag, naast al die andere dagen die al onnoemlijk zwaar zijn zonder jou. Ik tover een glimlach op mijn gezicht, roep jou er in gedachten bij. Ik wil dat je ziet wat ik zie, als ik naar die geweldige vier van ons kijk. Want wat ben ik trots op ze. Ondanks het vele verdriet en het grote gemis, proberen ze er wat van te maken. Elke dag zien ze kansen en mogelijkheden om de zon te laten schijnen, om er een fantastische dag van te maken. Elke dag maken zij mijn hemel blauw en mijn hart vele malen lichter. Zij zijn de reden van ons bestaan. Zij zijn ons leven! Zij zijn mijn motor, mijn vitamines, mijn kracht om door te gaan, elke dag maar weer!
Moederdag 2022…… een zwaar beladen dag, naast al die andere dagen die onnoemlijk zwaar zijn zonder jou! Maar een Moederdag om nooit meer te vergeten….. We ontvingen een cadeau van liefde het afgelopen jaar. Een cadeau van liefde en van hoop verpakt in een prachtige man met een hart van goud. Een man die om ons geeft, die van ons houdt, ons koestert en steunt, ons troost in ons verdriet en gemis. Maar ook een man met een grenzeloos respect voor jou, als persoon, als mijn man, als onze vader. Een man die ons weer hoop en houvast gaf, die ons weer liet geloven in het leven, in de toekomst en in de liefde. En samen met hem en samen met onze kinderen, met een dikke vette knipoog naar de hemel vierden wij vandaag de liefde, onvoorwaardelijke liefde.

Moederdag 2023..... een zwaar beladen dag, naast al die andere dagen die onnoemlijk zwaar zijn zonder jou! Een Moederdag in weer een hele andere dimensie dan de voorgaande jaren. Een Moederdag met een ander tintje en een andere kleur..... eentje van minder tranen en minder lading, met een gouden randje, maar met nog steeds hetzelfde gemis! Dankzij jou mocht ik moeder worden van die geweldige kinderen van ons! Zij zijn een perfecte samensmelting van jou en mij! Het moeder zijn kreeg in de afgelopen jaren zo'n andere dimensie en het voelde soms als een hele zware verantwoordelijkheid om alleen te dragen. Elke beslissing lag nu in mijn handen, in twee handen in plaats van vier. En die last drukte soms heel zwaar op mijn gemoed, maar ook zeker op mijn zelfvertrouwen. Want wat als ik het nu niet goed deed? Wat als het nu toch eens niet lukte? En wat als het misging? En wat als? En wat als? Daarbij zorgden de grote, zware en vele ballen in combinatie met mijn eigen verdriet en gemis er voor dat ik niet altijd mijn leukste zelf was en ook zeker niet altijd de leuke moeder die ik graag wilde zijn voor de kinderen. Die strengheid voor mezelf liet die last nog eens wat zwaarder worden en de lat onnoemlijk hoog. Ik moest het immers goed doen voor jou en mij tegelijk!

Het afgelopen jaar mocht ik weer groei ervaren, groei van mezelf als mens, als vrouw en als moeder. Omdat ik in mijn leven 2.0 mijn belevenissen, mijn geluk, mijn zorgen, mijn verdriet en mijn verantwoordelijkheid mag delen met de meest lieve en zorgzame man die er is, word de last op mijn schouders verlicht. Ik word gelukkiger, sterker, moediger, vrolijker en lichter omdat er weer iemand is die me vasthoudt als ik het nodig hebt, die me troost, die me terugfluit, die me sterkt en aanmoedigt..... iemand die in mij gelooft en onvoorwaardelijk van me houdt. Dankzij hem heb ik mezelf weer teruggevonden en kan ik ook weer die persoon zijn die ik zo graag wilde zijn. Vol kracht en vertrouwen vervul ik nu de rollen die het leven me geeft en kan daar ook oprecht weer van genieten. Lichter, vrijer, rijker! En deze Moederdag doet me beseffen, dat ik vooral mezelf als vrouw en als moeder heb heruitgevonden. Dankbaar dat mijn zorgen en verantwoordelijkheid zijn verlicht en dat ik daardoor weer onvoorwaardelijk kan geven en ontvangen, dat ik daardoor weer die mama kan zijn voor de kinderen die ze verdienen! En dat zij de wereld verdienen mag duidelijk zijn! Want wat zijn ze leuk, wat zijn ze lief, en zorgzaam, en grappig, en gewoon geweldig! Er is niets ter wereld wat ik voor hen niet zou doen! 💜

De trots die ik voel voor onze geweldige vier, deel ik met jou en met hem. Door onze liefde, onze trots, ons vertrouwen in hen te verdrievoudigen, zullen zij ervaren dat ze vanuit verschillende dimensies zich gedragen en beschermd voelen in dit leven, door ons allemaal! En samen verstrengelen we ons leven hier en jouw leven daar met elkaar, in een nieuwe werkelijkheid en zorgen we ervoor dat je mee kunt leven, mee kunt beleven, zodat je bij ons bent. Dus kijk maar goed vandaag! Deze moeder zal stralen, dat zelfs de hemel er lichter van wordt, stralen van trots en van onvoorwaardelijke liefde.
*amor vincit omnia*

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een ‘houten’ tijd

Hoe Lutografie woorden gaf aan mijn verdriet

Vaderloze-Vaderdag