Eindejaarsoverdenkingen en kerst(ge)mis

Donkere wolken pakken zich samen boven het kerstfeest dat komen gaat. Het missen, er is geen ontkomen aan. Juist rond deze dagen, waarin liefde, vriendschap, familie en samen zijn centraal staan, neemt missen grillige vormen aan. Onvoorspelbaar belt verdriet aan en stormt het mijn kamer binnen, gooit even de sfeer overhoop en vertrekt dan, een enorme bende achterlatend. Ik kijk zwijgend naar de chaos om me heen en voel me net zo breekbaar als de ballen in mijn boom. En terwijl ik met tranen in mijn ogen de brokstukken bij elkaar pak, dwalen mijn gedachten af naar andere tijden…….

Ik kan uren verdwalen in onze herinneringen, ronddolend in warme, fijne momenten van ons samen. Weken voor de kerst werden de voorbereidingen al getroffen. Zodra sinterklaas het land verliet, werd de boom zorgvuldig opgetuigd. Samen met de kinderen versierde jij de boom met versieringen die jezelf hebt uitgezocht en die me zo dierbaar zijn. Een hele middag werd er hard aan gewerkt en het resultaat was altijd even verbluffend mooi. Hoe kon ik genieten van die trotse snoetjes van de kinderen, van de samenwerking tussen jullie en het plezier dat jullie hadden. Al weken van te voren werd het kerstmenu gepland. Elk jaar wilde je je weer van je beste kant laten zien, kosten noch moeite sparend. Jij koos nooit voor de makkelijke weg, maar ging voor een uitdaging. Dagen spendeerde jij aan het zoeken van recepten, het doen van boodschappen om vervolgens uren in de keuken te verdwijnen. Hoe fijn waren die dagen als we samen waren met elkaar, met hen die ons zo lief zijn? Kerstavond met jouw dochter, de kerstdagen met familie en vrienden…… altijd warm, gezellig en vertrouwd.

Terwijl de tranen van gemis over mijn wangen rollen, ruim ik de laatste restjes van de scherven op. In plaats van ze weg te gooien, pak ik ze zorgvuldig in en berg ze goed op. Bang om ze kwijt te raken, om ze niet meer te kunnen herinneren. Want in de waan van de tijd, in de doorgang van het leven, maken oude herinneringen plaats voor nieuwe, vullen nieuwe herinneringen ons geheugen en vergeten we beetje bij beetje de kleine details van andere tijden. Zorgvuldig leg ik onze herinneringen vast op papier, voor mezelf, voor jou maar vooral voor onze kinderen, zodat zij nooit zullen vergeten.

Ik veeg mijn tranen weg, glimlach even naar jouw foto en vertel je hoeveel ik van je hou. In gedachten hoor ik je tegen me praten en vertel je me hoe trots je bent op ons, hoe goed we het doen en dat we echt ons best moeten doen om er iets van te maken. Je vertelt me dat het leven is om vieren, dat ik dankbaar mag zijn voor elke dag en dat ik niet bang hoef te zijn. Je laat ons immers nooit alleen en zal elke stap naast ons blijven staan. Dit zijn de momenten die bewijzen dat er meer is tussen hemel en aarde, waar ik jouw aanwezigheid ontzettend sterk om me heen voel en wat me de kracht geeft om door te blijven gaan. Voor jou zal ik leven, terwijl ik jou verweef in onze dagen, zodat we altijd samenzijn.

En terwijl ik kijk naar je foto, dwalen mijn gedachten af naar het afgelopen jaar. Een heel jaar beleefd en meegemaakt zonder jou. Een jaar waarin oude wonden werden gesloten, nieuwe deuren werden geopend, waarin we hebben gelachen en gehuild, waarin enorme stappen werden gezet, waarin werd gewerkt, gezwoegd en gestreden. Terugkijkend op dit jaar, concludeer dat ik trots ben op ons, op de stappen die we maakten, de dingen die we leerden, het verdriet dat we deelden en de liefde die door alles heen verweven zit. Een jaar waarin we als gezin nog hechter werden, waarin we weer meer gingen leven in plaats van overleven. Wat ben ik trots op die fantastische vier van ons, hoe zij omgaan met hun gemis en verdriet, hoe zij van alle dagen iets moois maken, hoe open, puur en eerlijk zij zijn in hun gevoel.

En wat prijs ik mij gelukkig dat de liefde ons leven binnen kwam wandelen, zomaar geheel onverwachts……… En ondanks dat ik hier niet op voorbereid was, was dit het meest welkome geschenk wat ik me kon wensen. De twijfels, de onzekerheid die dit met zich meebracht vervaagden na een lang, intens gesprek met jou. Ik uitte mijn twijfels, mijn zorgen, mijn onzekerheden, klaar om hard weg te rennen. Maar jij overtuigde me de liefde een kans te geven. Jij vertelde me dat ik het verdiende om weer lief te hebben en om van gehouden te worden. Jij verzekerde me dat dit niet ten koste zou gaan van ons, van onze liefde, omdat die voor altijd is. Jij moedigde me aan om mijn hart open te stellen, mijn kwetsbaarheden te laten zien om weer te kunnen geven en te kunnen ontvangen. En wat ben ik blij dat ik naar je geluisterd heb, dat ik je adviezen opvolgde. Want wat heb je gelijk gehad. Wat is het fijn om te kunnen ervaren hoe het is om niet alleen te hoeven zijn, om te kunnen delen, om samen te zijn. Wat is het hartverwarmend om te zien hoe de kinderen mijn liefde in hun hart sluiten. Hoe zij uitkijken naar het moment dat hij weer komt, dat ze met hem kunnen kletsen, knuffelen en spelen. Hoe het klikt tussen een ieder van ons, hoe het geheel zo goed lijkt te passen. Dit is meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.

En die zorgen die ik me maakte, die blijken geheel ongegrond. Want mijn liefde voor jou groeit nog steeds elke dag, net als de liefde die ik voel voor hem. In plaats van de angst dat het één ten koste zou gaan van het andere, blijken ze elkaar alleen maar te versterken. Ik ben bevoorrecht dat ik twee mannen in mijn leven heb, waar ik onvoorwaardelijk van mag houden, waarmee ik mijn leven mag delen en die beiden zielsveel van mij houden. Twee mannen, die geheel op eigen wijze, mijn leven versterken en verrijken, die mij laten lachen, laten genieten en laten leven. Twee mannen die mij versterken in wie ik ben, die mij helpen mijn dromen na te jagen, die me laten geloven dat liefde altijd overwint. Twee mannen die een erepodium in mijn hart verdienen, omdat ze mijn wereld een stuk mooier maken.

Dus ondanks de donkere wolken, ondanks het verdriet, de pijn en het gemis, heb ik dit jaar ook mogen ervaren, dat er hoop is. Hoop op betere tijden, hoop op geluk. En vasthoudend aan deze hoop, vasthoudend aan dat liefde uiteindelijk al het donker overwint, wens ik jullie uit de grond van mijn hart al het mooiste, al het beste, al het liefste toe voor het komende jaar. Dat de liefde al het donker mag overstijgen en ons allen mag verwarmen, omdat dat hetgeen is wat altijd wint en ons met elkaar verbind.

Eem